Jako iż ostatnimi czasy pojawiło się wiele pytań ze strony kolegów finnistów na temat poszczególnych modeli oraz ich nomenklatury, postanowiłem przybliżyć historię żagli klasy Finn produkowanych przez North Sails, od czasów odejścia od żagli dakronowych.
Wszystko zaczęło się po Igrzyskach 1996 w Atlancie, które były ostatnimi, na których zawodnicy pływali na żaglach dakronowych. Po uzyskaniu akceptacji na korzystanie z żagli laminowanych, North Sails niezwłocznie rozpoczął prace z wieloma czołowymi zespołami.
Pierwszy oficjalny laminowany model North Sails to HM-1R opracowany dla Iana Percy (pod maszt Latini – wczesny model obecnie funkcjonujący pod marką Hit) na IO 2000 w Sydney, gdzie zdobył złoty medal. Srebrny medal zdobył Luca Devoti, pływając na modelu D-2 – pogłębiona wersja HM-1R.
W 2001 roku w klasie Finn zaczął pływać Ben Ainslie. Ze względu na swoją posturę wybrał maszt Wilke. W związku z powyższym model D2 był zbyt głęboki. Wykonano model płytszy o 0,75%, z radialną górą oraz szerszą regulacją cunninghama. W ten sposób powstał do dzisiaj używany i lubiany model HV-2. Ten model był produkowany w dwóch wersjach gramatury materiału – standardowej (HV-2) oraz lekkiej (HV-2L). Igrzyska olimpijskie w Atenach udowodniły wyższość tego modelu. Podium było następujące:
– złoty medal – Ben Ainslie (HV-2 oraz HV-2L)
– srebrny medal – Rafael Trujilo (D2 oraz D2-L)
– brązowy medal – Mateusz Kusznierewicz (HV-2 oraz HV-2L)
Kolejne Igrzyska Olimpijskie w Chinach wymagały opracowania modeli żagli słabowiatrowych:
M-1 – North Sails pogłębił sprawdzony model HV-2, dając mu w ten sposób więcej mocy. Dodatkowo został wydłużony lik tylni, oraz skrócony cunningham.
B-3 – płytszy o 0,5% od M-1 .
Jako iż na IO w Pekinie wielu zawodników zaczęło redukować wagę, opracowano model dla bardzo lekkich:
H-5 – jeszcze płytszy od B-3.
W efekcie kilkuletnich prac projektowych opracowano jeszcze dwa modele żagli:
M-05 – w stosunku do M-1 posiada skrócony lik tylni, do produkcji użyto 1 mm poliestru
KA-2 – jest pogłębionym w dolnej części HV-2.
Wyniki z Chin potwierdziły słuszność myśli technologicznej żaglomistrzów North Sails:
– złoty medal – Ben Ainslie (M-1 oraz M-05)
– srebrny medal – Zach Railey (H-5 oraz KA-2)
– brązowy medal – Guillaume Florent (HV-2 oraz KA-2)
Igrzyska Olimpijskie w 2012 roku w Weymouth były nie lada wyzwaniem, gdyż wiele teamów zapragnęło indywidualnego pochylenia się nad przygotowaniem odpowiedniego żagla. Najważniejsze modele, które powstały w wyniku prowadzonych testów, to:
MB-1 -pośredni model pomiędzy M-1 oraz M-05
MB-2 -silnowiatrowa wersja MB-1, tyle że troszkę płytsza
E-2 – model stworzony dla Eda Wrighta na MŚ w San Francisco. W North Sails określany jest jako “Big Bertha” – żagiel dla najlepiej przygotowanych kondycyjnie i ciężkich zawodników pływajacych na giętszych masztach HIT
C2.1 – model bazujący na M-1, stworzony przy współpracy z Akademią Luca Devoti. Żagiel typu “all purpose” dla mniej rosłych zawodników.
W efekcie prac prowadzonych w latach 2009-2012 podczas IO 2012 żagle North Sails wsparły zawodników w uzyskaniu następujących rezultatów:
– złoty medal – Ben Ainslie (MB-1 oraz MB-2)
– srebrny medal Jonas Hoegh Christensen (M-1 oraz C2.1)
Przez 17 lat powstało bardzo wiele różnorodnych modeli żagli. Powodowało to wiele wątpliwości wśród samych zawodników. W związku z powyższym postanowiono wykorzystać najlepsze z dotychczasowych projektów oraz skupić się na kilku krojach radialnych. W ten sposób w roku 2014 powstał model Xi w czterech wariantach:
Xi-1 – odpowiednik pod kątem głębokości do M-1, bazujący na kroju C2.1, dla zawodników powyżej 98 kg. Zastępuje modele M-1 oraz HB-1
Xi-2 – 0,3% płytszy od Xi-1, zastępuje modele MB-1, C2.1 oraz HV-2, dla zawodników powyżej 92 kg
Xi-3 – 0,3% płytszy od Xi-2, zastępuje modele HB-2 oraz B-3, dla zawodników powyżej 88 kg
Xi-4 – 0,3% płytszy od Xi-3, zastępuje model H-5, dla zawodników poniżej 88 kg.
Każdy z modeli jest tworzony z wykorzystaniem najnowszego materiału NorLAM Xi03 Technora Laminate.
Powyższe modele dostępne również były w wersjach słabowiatrowych (sygnowanych z L na końcu) z materiału NorLAM Xi02 Technora Laminate oraz silnowiatrowych (sygnowanych z H na końcu) wykonanych z NorLAM Xi04 Technora Laminate.
Silna konkurencja ze strony innych producentów doprowadziła do stworzenia nowej linii żagli z materiału Maxx:
MX-6 –– żagiel typu “all purpose” stworzony z materiału Maxx A06 Laminate
MX-6L – żagiel o takim samym kroju, z cieńszego materiału Maxx A04 Laminate
Ze względu na przewidywane warunki słabowiatrowe podczas IO w Rio opracowano również wybitnie dedykowany dla tych warunków model:
RIO-1.5P – bazujący na modelu MB-1
Wyniki w RIO ponownie wykazały wyższość żagli opracowanych w trakcie kampanii olimpijskiej:
– złoty medal – Giles Scott (MB-1 oraz MB1-L)
– srebrny medal – Vailij Zbogar (Xi-2 oraz żagiel WB)
– brązowy medal – Caleb Oliver Paine (Xi-1 oraz Xi-1L)
Ostatni rok obfitował w kolejne prace projektowe, co zaowocowało wycofaniem niepopularnego modelu Xi-4 i zastąpienie go:
Xi-5L – niby cieńszy, ale w środkowej części pogrubiony w stosunku do pozostałych modeli z serii Xi, czyniąc go bardzo mocnym żaglem słabowiatrowym
Nowy żagiel w ofercie North Sails, dostępny od sierpnia, to stworzony dla Giles Scotta:
MB-1G – pomyślany jako żagiel “all purpose”, bazujący na Xi-2, stworzony na bazie materiału NorLAM Xi03 Technora Laminate.
Obecnie w ofercie North Sails znajdują się modele: Xi-1, Xi-2, Xi-3, Xi-5L, MB-1G, MX-6, MX-6L, natomiast warto pamiętać, że można zamówić również dowolny z poprzednich modeli. Wiąże się to z lekką dopłatą, ale np. model HV-2 do dzisiaj znajduje wielu chętnych ze względu na jego uniwersalne możliwości i łatwość trymu.
Więcej informacji na temat żagli North Sails:
https://northsails.com/sailing/en/od/finn
Piotr Mazur